9 Mayıs 2009 Cumartesi

AYRILIRKEN...

İnsan bazen geçmişe uzanıp sımsıcak bir dostluğu ve yaşamaya değer olanları anmak ister. İşte o an aklıma gelen sayılı insanlardan biri olacaksın volkan...
Farkında mısın bilmiyorum. Dostluğumuzu kurmak için zel bir çaba harcamadık. O kendi temellereini attı, kendi kendine gelişti ve inankendi kendine büyüyüp güzelleşecek...
Paylaştıklarımızı, yaşadıklarımızı... Onca güzel şeyi düşünüyorum. Sonra zamanın bizi nasıl koparıp atmak istediğini düşünüyorum! Hep böyle "BENİMLE KAL" olurmu..?
Belki insanlara içten içe kızdın, belki gizledin sonsuz sevgini... Belki kırıldın zaman zaman, belki kırdın hiç farkına varmadan. Belki kabullendin her şeyi, belki de kaldıramadın bazı olayları. Ne olduysa oldu yaşadık ve geride kaldı. Şimdi yolumuza devam ediyoruz. Daha emin adımlarla. Sadece birkaç ay sonra ayırmaya çalışacaklar bizi. "ACIMASIZCA BURAYA KADAR" diyecekler. Onlar ne derse desin, her şey bize bağlı. Bir dost aradığında sana yalnızca bir telefon numarası kadar uzağım. Unutma SENİN GERÇEK DOSTLARINDANIM... ve hep öyle kalacağım. Seni sevmenin(arkadaşlığının) bedeli buysa BU RÜYA HİÇ BİTMESİN...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder