Avucumda izleri var dudaklarınınNe zaman dokunsam kıyamet sancıları Tetikliyor acıları Kurşun kurşun dökülüyor gözlerime Siyahı beyazına karmıs Deniz kokuluYosun tutmuş anıların arka sayfaları... Bir bir çeviriyorum Dünlerimde bana kalan gözlerin Dilinde alev artığı Tutuşturan cümleler hep yangın sonrasında İçime dökülen küllerim...Azat ettiğim yarım kalmışlığım... Bir çingene düsün peşine takılmıştı ya Çiçek kokulu ülkenin Kadınsı isterik masalları boynuma Ben papatya idim Sen gülümseyen güneşim,yokluğunda boynu bükük bekleştiğim... ben şimdi bir şiirin dizelerinde nefes almayı öğrenirken Sen kaleminin gölgesinde uzanmış beni özlüyorsun geceyi ikiye bölüyorum karnı yarılmış bir ceset gibi ağır ve kasvetli uykuya sarılıyorum yastık altında bir ninni var sevdadan kalan tutkularım buz gibi, içimde üşüyor arzular renkli rüyalar gönderiyorum gökkuşağının keşfedilmemiş yanından sana iki nefes arası kadar bile olsa hasret dudak izlerin avuçlarımda dökülen, gözbebeğimden firar eden damlaların sana olan aşkıdır...
YıLdız ParLak
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder